Последните случаи на убиства, вчерашното во Злетово и тоа пред неколку недели во Кавадраци, по својата зачестеност и по бројот на жртви, алармираат и укажуваат на сериозни аномалии во општеството.
Убиства и самоубиства во идентични околности имаше и во мај, и во јули, во Скопје. Пет убиства за седум месеци, од кои две трикратни и едно двократно.
Сите тие по многу нешта се слични: трикратни убиства , извршени од поранешни брачни партнери, жртви се членови на семејствата на нивните сопруги, а убиствата следуваат по историја на семејно насилство. Осомничениот за вчерашното убиство си го одзеде животот, додека осомничениот во Кавадарци беше уапсен од полицијата, на гробишта.
– Премногу се чести ваквите случаи за да кажеме дека се случајни. Станува збор за тектонски нарушувања во моралните и во општествените вредости, односно посериозна социјална патологија, во која животот се доживува како безвреден и по кој лесно се посегнува – вели психологот Мирослав Пендароски.
Според Пендароски, станува збор за патологија што се шири и која има длабока заднина, за која е потребна стручна и опсежна анализа.
Економските услови се само еден дел од причините, смета тој.
– Се примаат вредности кои не се кохерентни, не се соовпаѓаат со нашиот ментален склоп. Брзината на ширењето на информациите, во голем дел за брутални насилства и убиства, влијаат на сетилата и ја будат деструктивноста на човекот. Кога тоа ќе се помеша со некои внатрешни фрустрации, доаѓа до сериозни последици – смета Пендароски.
Универзитетскиот професор Огнен Спасовски смета дека станува збор за сложено прашање, на кое не може да се даде еднозначен одговор, но се согласува дека во земјата малку се цени животот.
– Нашата култура спаѓа во оние во кои човечкиот живот многу малку се цени- вели професор Спасовски.
Слично размислува и Али Пајазити, професор по социологија на Универзитетот ЈИЕ во Тетово.
– Двете последни трикратни убиства зборуваат за една голема криза или масовизирана депресија, за една духовна празнина на граѓанинот на нашето општество, за едно патолошка појава која зима арач немилосрдно од сите категории. Кризата на вредностити е евидентна. Eгзистенцијалните проблеми, но и тие од психолошка природа се двата главни индикатори на тоа што ни се случува – вели тој.
За него тоа што кај Албанците има помалку примери на вакви злосторства се должи на неколку фактори.
– Албанската заедница не е се уште крајно секуларизарана до тој степен како македонската. Индивидуализмот кај албанската заедница е понизок и индивидуализмот се уште не е „ин“. Религијата кај албанската-муслиманската заедница е многу поизразена, и таа игра голема улога во ценењето на животот.
Од МВР на почетокот на годината истакнаа дека лани биле регистрирани најмал број убиства во изминатите 25 години, односно 20 случаи, во кои 22 лица биле жртви.
Мотивите за најголем број од нив се нарушени семејни односи, две убиства се заради претходни расправии и по едно заради нарасчистени имотно-правни односи меѓу соседи, при извршување на разбојништво и при кражба.
