Кина и Индија ја изгубија својата привлечност кај глобалните инвеститори, па сѐ повеќе можности за инвестирање им се отвораат на други земји од светот. Земјите од Западен Балкан, меѓу кои се Србија и Бугарија, исто така се на таа карта, како држави добри за инвестирање, пишува српскиот портал „Мондо“, цитирајќи го лондонски „Фајненшел тајмс“.
Една од приказните за инвеститорите што доминираше во последните две децении, а таа беше, пазарите во развој, изгуби добар дел од својот стар сјај. Глобализацијата тргна наназад, растот на трговијата никогаш не заздрави од финансиската криза, а во последно време политичарите од развиените земји сѐ повеќе ги зголемуваат царините со цел да ги задржат работните места во своите држави, пренесува „Фајненшел тајмс“.
Движењето во спротивна насока на работната сила во производството, од богатите во посиромашните земји, како и на стоките, значително забави. Кои нови пазари сè уште можат да предизвикаат возбуда кај инвеститорите?
Двете најголеми земји, Кина и Индија, веќе не се толку привлечни како некогаш. Економскиот раст во Кина забавува веќе некое време, а ширењето на корона вирусот ѝ зададе дополнителен удар на економската активност, покрај секторот на недвижнини, кој долго време е во неповолна состојба. Економијата на Индија е во застој. Најавите за реформи насочени кон олеснување на бизнисот продолжуваат и за време на мандатот на премиерот Нарендра Моди.
Всушност, според ММФ, реформските напори стивнаа на сите нови пазари. Бранот на финансиска либерализација, приватизација и отворање кон мултилатерална трговија во 90-тите години, помогна за брз раст на пазарот во првата декада на 21 век, тврди ММФ, додавајќи дека тие земји сега се соочуваат со многу потешки задачи – дерегулација на пазарот на трудот и подобрување на управувањето во целина. Реформите се најбавни во најсиромашните земји.
Сепак, сè уште има многу причини инвеститорите да обрнат внимание на можностите што се појавуваат на пазарите во развој. Како прво, финансиските услови се поволни за инвестиции. Уште откако централната банка на САД се откажа од нормализирање на каматните стапки, се чини дека монетарната политика се најде во зоната на „златокосата“ – ниту премногу лабава за да ги охрабри дестабилизирачките текови на „жешките пари“ ниту премногу цврста за да предизвика проблеми во земјите кои се потпираат на надворешни извори на финансирање во долари. Ниската инфлација ќе им помогне на посиромашни земји.
Инвеститорите подготвени да инвестираат готовина знаат дека дури и развиените пазари не се поштедени од макроекономските шокови. Индустриското производство низ САД и Европа се соочува со проблеми, делумно како резултат на трговските тензии и делумно како резултат на неволјите што ја погодија особено автомобилската индустрија, вклучително и последиците од скандалот со дизел емисиите. Ова доведе до забавување на растот во Европа, САД и развиените земји во Азија, а сите од нив се погодени од забавувањето на економскиот раст во Кина.
Новите европски пазари, вклучувајќи ги Бугарија и Србија, можат да имаат корист од намерите на европските компании да ги приближат своите синџири на снабдување поблиску до дома. Мексико може да им служи и на американските компании за исти цели како фрагмент од глобалната економија, иако на краток рок, има проблеми со државната нафтена компанија. Многу аналитичари го свртуваат вниманието кон Египет, кој ја заврши програмата на ММФ минатата година, како земја што може да ги надмине очекувањата.
