По седум дена откако во Собранието на Република Македонија беше изгласан Законот за употреба на јазиците, а претседателот Ѓорге Иванов, одби да го потпише Указот за неговото стапување на сила сè уште е нејасно што и како понатаму.
Ваква ситуација не е предвидена со Уставот, кој, иако вели дека претседателот по второто усвојување во Парламентот го потпишува законот, не кажува што ако тој тоа не го стори.
Според објаснувањето на законодавниот процес на веб-страницата на Собранието, во нормални услови законот веќе требаше да биде објавен во Службен весник, односно во рок од 7 дена од изгласувањето.
Претседателот на Собранието, Талат Џафери, на прашањето како понатаму, лаконски и загадочно изјави дека „има варијанти“.
Некои експерти сметаат доколку не го потпише указот, Иванов ќе се соочи со кривична одговорност, а Јавниот обвинител ќе треба да го процесуира случајот по службен должност.
Според универзитетскиот професор Темелко Ристовски, одбивањето на Иванов е навлегување во дел од законодавната надлежност, со што се создава двојство, односно судир на надлежности.
Во меѓувреме, претседателот на Собранието Талат Џафери нагласи дека претседателот е должен да го потпише законот, оти бил изгласан во легална процедура.
Беше пласирана идејата ако Иванов подолго време одбива да го одобри законот за тој да може да биде објавен во Службен весник на Република Македонија и да стапи на сила, Џафери ќе може да го потпише законот како втор по ранг – по претседателот на државата.
Но, за тоа сепак се испречуваат уставните одредби, кои не предвидуваат можност претседателот на Собранието да ги преземе ингеренциите на претседателот на државата, кога вториот ја врши функцијата. Така, додека тогашниот претседател на Собранието, Тито Петковски, во 1990-тите го потпишува Указот на законот за знамињата на националностите, додека тогашниот претседател на државата е на службен пат, Уставниот суд на 18 ноември 1998 година го поништува тој чекор бидејќи на претседателот на Републиката не му престанала функцијата, ниту бил спречен да ја врши. Притоа се повикале на членот 82 од Уставот каде што е дефинирано кога собранискиот спикер ја врши и функцијата претседател на државата – во случај на смрт, оставка, трајна спреченост или престанок на мандатот на Претседателот по сила на Уставот до избор на нов шеф на државата. Втората можност е да настапиле услови за престанок на функцијата, што го утврдува Уставниот суд по службена должност, а третата ситуација е во случај на спреченост на претседателот на Републиката да ја врши функцијата.
