Kur përmendet paraqitja e papritur e kryeministrit Nikolla Gruevski në konferencë shtypi, menjëherë shkon mendja tek taktika e tij e paramenduar e “ndërhyrjeve”. Këtë edhe njëherë e dëshmoi me paraqitjen e tij të fundit, në Qeverinë e R. së Maqedonisë.
Kjo “ndërhyrje” ndodhi menjëherë pas publikimit të “bombës” së katërt të liderit të LSDM-së Zoran Zaev, kështu që vetëm një orë më vonë, Gruevski pa paralajmërim dhe papritmas, grumbulloi gazetarët dhe në detaje sqaroi aktin akuzues dhe përgjigje në “pyetjet më shpesh të parashtruara” ose në gjuhën angleze “Frequently aksed questions “(FAQ), të cilat janë karakteristike për promovim interneti të prodhimeve të reja.
Më herët, e menjëherë pas kallëzimit penal për opozitarin e parë, Gruevskin në mënyrë thuajse identike u paraqit para gazetarëve dhe publikoi se shteti është i sulmuar.
Para jo shumë kohe, kryeministri Nikolla Gruevski edhe njëherë papritmas bëri “ndërhyrje” këtë herë në “Plenumin studentorë”. Papritmas i ftoi në takim ndërsa studentët, të pritur në pritë, patjetër e patën të pranojnë takimin. Edhe siç tanimë shkruante “Meta”, secili që ka hyrë në kabinetin e Gruevski ka dalë nga ndonjë përgjigje. Megjithatë, kjo nuk është ndonjë taktikë e re e kryeministrit, sepse pse duket se çdoherë ka sukses. Me vite me radhë, kjo strategji gjeti vendin e vet në luftën politike në shtet.
Ndërhyrja e kryeministrit në protestën e profesorëve para hotelit “Aleksandar Palas”, gjithashtu ishte një prej ngjarjeve shumë të komentuara. Shkaktoi sërë reagimesh- prej lëvdatave e deri tek kritikat. Por, të gjithë u pajtuan me një fakt: taktika e “ndërhyrjeve” të ministrave dhe personalisht nga kryeministri është e provuar, dhe të paktën deri më tani, po jep rezultate. Dhe një gjë është konstante, pas këtyre paraqitjeve të papritura, tensionet bien dhe relativizohet shkaku i protestës apo ngjarjes.
Ndërsa Gruevski nuk mund të patentoj shpikjen e quajtur “ndërhyrje”. Këtë primat me të drejtë e mban ministri aktual i shëndetësisë Nikolla Todorov, i cili për herë të parë e provoi këtë metodë në protestën e profesorëve universitarë, më 27 të vitit 2011, para përmendores së “Shën Kirili dhe Metodij” në kampusin universitarë.
Професорите и тогаш протестираа против измените на Законот за високо образование. Сепак, една работа кај јавноста избледе. Истата постапка, за која ја обвинуваа професорката Билјана Ванковска, дека благонаклоно реагирала на појавата на премиерот, тогаш ја направи и професорката Гордана Силјановска. Таа беше единствена од професорите што јавно кажа дека треба да се видат добрите и лошите страни на предлогот.
– Не може професорите да ја завршат кариерата со еден или ниту еден објавен труд, со некомпетитивност, значи ние мораме да се соочиме и со самите себе. Доаѓањето на министерот овде е извонреден потег, не знаев дека министерот е професионалец во боречки вештини, но, еве, можеби тоа е дел од борењето, јас ова го сметам за одличен потег и, еве, ако сакате, рака за дијалог – рече тогаш Силјановска.
По овој потег на Тодоров, премиерот Груевски се охрабри, па реши да оди по стапките на својот министер. Првиот тест беше ненајденото појавуње пред камерите во отвореното студио на сега згаснатата „А1-телевизија“, кое беше импровизирано пред Владата на Република Македонија. Тогаш, само 20 минути пред почетокот на вечерниот дневник, од неговиот кабинет самоиницијативно го најавија премиерот за гостин. И тогаш, како и во последниот случај со Ванковска, збунетите уредници на телевизијата ја испуштија шансата да поентираат.
Последниот пример со упад на премиерот покажа дека тој работи во согласност со добрите практики. И сега, како кај и претходните појавувања, имаше по некој збунет, нервозен, реакции по социјалните мрежи, но едно е заедничко – упадите завршија со поен плус за „ненајавените“ и со пресврт во дотогашниот тек на настани.
В.Ѓ.
