На прв поглед изгледа како суштество кое е излезено од научно-фантастичен хорор филм, но розeвата дупка со стаклени очи е револуционерен робот покриен со жива кожа. Развиена од истражувачи од Универзитетот во Токио, оваа иновација би можела да биде голем чекор кон изработка на роботите послични на луѓето.
Пионерски истражувачки тим
Проектот, предводен од професорот Шоџи Такеучи, се надоврзува на претходната работа каде што користел колаген и човечките дермални фибробласти за да се создаде флексибилна роботска кожа. Инспириран од лигаментите на човечката кожа, тимот развил колагенски гел и мали дупки во облик на V на површината на роботот, зголемувајќи ја издржливоста на додатокот.
Ова не е прв обид да се хуманизираат роботите. “Амека”, кој што е високо напреден хуманоиден робот, користи вештачка интелигенција за да комуницира со луѓето, потпирајќи се многу на експресивните очи за да изгледа реалистично. За разлика од индустриските роботи во производството, хуманоидите како Амека, се дизајнирани за улоги во гостопримството, здравството и образованието, со цел да ја премостат „необичната долина“ со пореалистични изрази на лицето.
Наскоро роботите можеби ќе имаат емоции
Јифан Ванг, професор специјализиран за помали роботи на технолошкиот универзитет Нанјанг, го истакнува значењето на ова истражување. Способноста човечката кожа да чувствува температура, влажност и текстура во моментов е неспоредлива кај синтетичките материјали. Новиот метод нуди начин за безбедно прилепување на живата кожа на површината на роботот, отворајќи го патот за роботите кои можат поакутно да ја почувствуваат својата околина.
Следни чекори
Истражувањето, детално објавено во Cell Reports Physical Science, има за цел да вклучи повеќе сензорни функции, правејќи ја кожата поодговорна на стимули од околината. Такеучи и неговиот тим, исто така, истражуваат создавање на васкуларен систем за одржување на здрава кожа, осигурувајќи дека ќе остане влажна и издржлива.
Тим од Универзитетот во Токио, Универзитетот Харвард и Меѓународниот истражувачки центар за невроинтелигенција развија техника за создавање реална роботска кожа со помош на човечки клетки. Тие изработија мало роботско лице способно да се насмее, целосно покриено со живо ткиво.
Користејќи „сидра од типот на перфорација“, инспирирани од природни лигаменти на кожата, истражувачите создадоа мали шуплини во облик на V во структурата на роботот. Ова му овозможува на живото ткиво да се инфилтрира и безбедно да се врзува, имитирајќи ја приврзаноста на човечката кожа кон основните ткива.
Клетките на кожата користени во овие експерименти се купени од PromoCell GmbH, со клетки од малолетна кожичка и други извори. Овие клетки беа култивирани во медиум за раст за да формираат жив слој на кожа, добро прилепувајќи се на роботската површина.
Етички и практични размислувања
Додека етичките прашања произлегуваат од користењето на клетките на човечката кожа, целта е да се подобри комуникацијата човек-робот и да се унапреди инженерството на ткивата. Оваа техника може да биде од корист и за реконструктивна медицина и тестирање на лекови, обезбедувајќи пореална платформа за тестирање од синтетичките модели.
Потрагата по хуманоидни изрази
Со 3,9 милиони индустриски роботи кои работат на глобално ниво, промената кон хуманоидните роботи има за цел да ги исполни улогите во угостителството, здравството и образованието. Изгледот сличен на човекот и способноста да се изразат емоции може значително да ја подобрат комуникацијата и емпатијата во овие улоги.
Создавањето кожа што може да се самозаздравува, да ја почувствува околината и да извршува прецизни задачи останува предизвик. Истражувачкиот тим работи на интегрирање на крвните садови, нервите, потните жлезди и други компоненти за подобрување на функционалноста на кожата.
Тимот на професорот Такеучи успешно разви иновативен метод, а следните чекори вклучуваат додавање на повеќе карактеристики слични на човекот, како што се подебела кожа, брчки и сензорни способности, за да се создадат роботи кои можат поприродно да комуницираат со луѓето.
Крајната цел е да се развијат биохибридни роботи кои можат да се самолекуваат, да ја чувствуваат својата околина и да извршуваат задачи со умешност слична на човекот. Ова истражување би можело да направи револуција во различни области, од здравствена заштита до тестирање на козметика, преку обезбедување на пореален и издржлив еквивалент на човечка кожа.
Напредокот во технологијата за роботска кожа предводена од Универзитетот во Токио означува значаен чекор кон создавање роботи кои не само што изгледаат како луѓе, туку и се чувствуваат и се однесуваат како луѓе. Како што напредува ова истражување, можеме да очекуваме да видиме роботи со подобрени способности, кои го премостуваат јазот помеѓу машините и луѓето на невиден начин.
