Fillon sezoni i ngorhjes, ndërsa manastirasit i presin informatat për atë se çfarë ajri thithin dhe sa shpesh ngulfaten në smog. Tymi, era e sendeve të djegura, mjegulla, janë duke u bërë përditshmëri. Qytetarët ankohen se kanë vështirësi gjatë frymëmarrjes, se u djegin sytë, se u gërvisht fyti… Ka ditë kur manastirasit u ekspozohen koncentrimeve të larta të grimcave PM10, madje edhe deri në njëzet herë mbi nivelet e lejuara të koncentrimit.
Raportet vjetore të Ministrisë për Mjedis Jetësor tregojnë se Manastiri në nivel vjetor mesatarisht ka 100-150 ditë me prezencë të lartë të grimcave PM10, ndërsa është e lejuar që kufinjtë e vlerave të tejkalohen vetëm 35 ditë në vit.
Me vite të tëra, sektori qytetar dhe opozita thirrjet e tyre i kanë drejtuar nga komuna e Manastirit.
E gjithë kjo fotografi e fut Manastirin në mesin e dhjetë pikave më të nxehta ekologjike në Maqedoni, mirëpo për fat të keq edhe në Evropë.
Shoqatat ekologjike kërkojnë strategji, zgjidhje dhe hapa konkrete për problemin e vështirë të ndotjes. Të miratohet politikë e qëndrueshme për komunikacionin, të rregullohet transporti publik, të ndërtohen zona për këmbësorët dhe shtigje për biçikleta, të pastrohen dhjetëra deponi të egra, të gjenden zgjidhje për ngrohjen e amvisërive…
E gjithë kjo fotografi e fut Manastirin në mesin e dhjetë pikave më të nxehta ekologjike në Maqedoni, mirëpo për fat të keq edhe në Evropë.