Τρεις υποψήφιοι για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας παρέμειναν μετά τη λήξη του Συνεδρίου του κόμματος στην εξουσία SDSM στις 3 Μαρτίου, στο οποίο συνέδριο για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία της χώρας επιβεβαιώθηκε και ,,συναινετικός,, υποψήφιος. Τα ονόματα είναι πλέον γνωστά, οι ημερομηνίες επίσης, άγνωστο όμως είναι, λόγω περισσοτέρων αιτιών, το πότε η χώρα θα εκλέξει το νέο πρόεδρό της.
Στις έκτες στην σειρά προεδρικές εκλογές από την ανεξαρτητοποίηση εώς και σήμερα θα πρέπει να εκλεγεί ο πέμπτος στην σειρά πρόεδρος ανάμεσα από τρεις υποψήφιους, όλοι τους στο επάγγελμα πανεπιστημιακοί καθηγητές: ο Στέβο Πεντάροβσκι, πρόσωπο που προτάθηκε από την συμμαχία κομμάτων που βρίσκεται στην εξουσία, η Γκόρντανα Σιλιάνοβσκα, πρόσωπο που προτάθηκε από το VMRO DPMNE και ο Μπλέριμ Ρέκα, τυπικά ανεξάρτητος υποψήφιος με αυτουποψηφιότητα, αλλά ο οποίος και de facto και de jure υποστηρίζεται από τα αλβανικά κοινοβουλευτικά κόμματα της αντιπολίτευσης, Αλιάνσα για τους Αλβανούς και BESA.
Οι υποψήφιοι είναι άνθρωποι σοβαροί, γνωστοί και στην πολιτική αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία και γι΄αυτούς δεν υπάρχει κάτι το αμφησβητούμενο στην έναρξη, εννοώντας κάποιες ,,βρώμικες αποσκευές,, από το παρελθόν. Οι καθηγητές αυτοί, όλοι τους έχουν βρεθεί και στα νερά της πολιτικής, ενώ ο κύριος Ρέκα ήταν και πρεσβευτής της πρώην Δημοκρατίας της Μακεδονίας στην έδρα της Ευρωπαικής Ένωσης στις Βρυξέλλες. Δεν είναι όμως αυτή η αιτία που αυτές τις προεδρικές εκλογές τις κάνει απολύτως αβέβαιες.
Το πρόβλημα βρίσκεται στο βαθμό συμμετοχής που έχει ενσωματωθεί στο Σύνταγμα για το δεύτερο γύρο, που συνδέεται με τη δύναμη κινητικότητας των πολιτικών κομμάτων, των οποίων το κύρος στους πολίτες της χώρας, ιδιαίτερα στους απροσδιόριστους, αλλά και σε μέρος των προσκείμενων, είναι πλέον σοβαρά αμφισβητήσιμο.
Για το ότι ο βαθμός συμμετοχής θα αποτελέσει πρόβλημα συμφωνούν και σοβαροί αναλυτές. Δεν αναμένεται να αποτελέσει πρόβλημα στον πρώτο γύρο, επειδή όλα τα μεγάλα κόμματα προς στιγμήν έχουν κίνητρα να κινητοποιήσουν τους ψηφοφόρους στο μέγιστο. Η εμπειρία με το πρόσφατο συμβουλευτικού χαρακτήρα δημοψήφισμα για την Συμφωνία των Πρεσπών έδειξε εάν ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα του μακεδόνικου μπλοκ απέχει ή κάνει μποϊκοτάζ, η συμμετοχή του 50 τοις εκατό ή άνω των 902 χιλιάδων ψηφοφόρων (όσο ήταν και η τελευταία) αποτελεί μια αδύνατη αποστολή. Αυτή τη φορά όμως, η συμμετοχή στο δεύτερο γύρο, η οποία μειώθηκε στο 40 τοις εκατό από τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, φαινομενικά παράδοξα, θα μπορούσε να αποτελέσει πρόβλημα.
Καταρχήν, επειδή αυτές οι εκλογές δεν συνδέονται όπως στο παρελθόν με βουλευτικές εκλογές ή εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου στα εκλογικά κέντρα συγκεντρώνονται περισσότεροι ψηφοφόροι. Δεύτερο, ανάλογα με τη διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων που θα συγκεντρώσουν τους περισσότερους ψήφους στον πρώτο γύρο, η σοβαρή κοινή γνώμη δεν αποκλείει τη δυνατότητα ενός σιωπηρού μποϊκοτάζ ενός από τα κόμματα, με στόχο να προκληθεί επανάληψη της διαδικασίας, αυτή τη φορά με έκτακτες βουλευτικές εκλογές. Η πίεση προς την κατεύθυνση αυτή μπορεί να προκληθεί και από τους υποστηρικτές του υποψηφίου που θα λάβει την τρίτη θέση, στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτός αναμένεται να είναι ο κύριος Ρέκα, εάν αποδειχθεί ότι μπορούν να συγκεντρώσουν μεταξύ 80 και 100 χιλιάδων ψήφων, περισσότερους από το μισό της αλβανικής ,,δεξαμενής,, ψήφων.
Όπως μπορεί να γίνει ορατό, η προεκλογική περίοδος ανεπίσημα έχει από καιρό ξεκινήσει, ο αγώνας θα επισημοποιηθεί την πρώτη Απριλίου, οι εκλογές θα λάβουν χώρα στις 21 Απριλίου και στις 5 του Μάη και αν τότε θα τελειώσουν με εκλεγμένο υποψήφιο, προς το παρόν είναι αβέβαιο.
