Reakcije obožavalaca stripa “Alan Ford” nisu pokolebale autora i izdavača Maksa Bunkera (Max Bunker), koji je u najnovijem broju originalne italijanske serije objavio da ne povlači odluku da prekine skoro 55-godišnju tradiciju kontinuiranog objavljivanja, javlja Meta.mk.
Autori stripa “Alan Ford” su Maks Bunker, pseudonim 84-godišnjeg milanskog scenariste Lučijana Sekija (Luciano Secchi), i Magnus, pseudonim iza kojeg je stajao prerano preminuli bolonjski crtač Roberto Raviola (1939-1996). Poslednjih nekoliko decenija ulogu standardnog crtača je preuzeo Dario Peruka (Dario Perucca).
Preko avantura grupe tajnih agenata zvane TNT i urnebesne galerije negativaca, ova popularna satira ismeva opšte nedostatke ljudske prirode, strukture moći, političke sisteme, korupciju, preko parodije svega i svačega, od Džejmsa Bonda do Silvija Berluskonija. Počevši od maja 1969. godine Bunker objavljuje barem jedno izdanje mesečno, a strip je postao deo urbane kulture u Italiji i Јugoslaviji.
Posle objavljivanja epizode br. 650, Bunker je u intervjuu za TGR 3 RAI objavljenom 1. septembra objavio da preostaju samo deset epizoda “Alana Forda,” a da će se posle toga posvetit novoj strip-seriji zvanoj “Petra”.
Tim agencije Meta.mk je došao do novembarskog broja italijanske edicije “Alan Ford Original” u kome je pored 653. epizode pod nazivom “Ovo venčanje se mora održati” objavljena i rubrika reč urednika “Max Dixit”. U njoj Bunker ponovo potvrđuje da će produkcija stripa završiti do maja 2024. Prema njemu pritisak ekonomskog “cunamija” na celu industriju štampe na papiru je postao neizdržljiv.
“Imali smo korekciju prodajnih cena, ali to je nedovoljno… Čak i kad prihode svodimo na nivo minimalne plate”, napisao je Bunker, koji se uz put i požalio i na “neosetljivost (dela) publike” kao dodatni faktor.
Ime rubrike je aluzija na latinski termin „Ipse dixit“ koji se onosi na dogmatsko prihvatanje stava autoriteta, a ton kojim se Bunker obraća čitaocima je nedvosmislen. Iako kaže da je bio iznenađen intenzitetom reakcija posle njegovog intervjua za RAI, on ostaje na stavu da “kao što sam rekao, završavamo sa brojem 660. Šta će potom biti, videćemo”.
Ipak ova najava se odnosi samo na produkciju novih epizoda “Alana Forda”. Izdavačka kuća 1000voltemeglio.it koju vodi Rafaela Seki (Raffaella Secchi), kćer Maxa Bunkera, produžava sa objavljivanjem repriznih izdanja, češto i u luksuznijem formatu, kao i u obliku knjiga. Dostupni su i reprinti drugih stripova iz njegove duge karijere: “Kriminal”, “Atomik”, “Crna maska”, “Klif”…
Njihove standardne epizode imaju po 120 strana malog formata, obično sa po dve slike po strani, štampane u crno-beloj tehnici u specifičnom stilu “crnih stripova” (fumetti neri). Deo reizdanja je i u boji, na kojima je kao kolorist radila baš Rafaela Seki.
Počevši od 1970. godine, strip “Alan Ford” je bio dostupan u SFRJ preko izdanja zagrebačkog Vijesnika, u maestralnom prevodu Nenada Briksija (Nenad Brixy, 1924-1984) sa italijanskog na hrvatski. Popularnost ove groteske je pokazala bliskost italijanskog i balkanskog mentaliteta.
Posle prekida izdavanja zbog ratova devedesetih, nekoliko izdavača iz različitih bivših jugoslavenskih republika su pokušali da produže objavljivanje avantura Grupe TNT. Danas to radi samo srpski izdavač Color Media International iz Novog Sada. Njihov “Alan Ford” je jedino strip-izdanje koje je prisutno u kioscima širom regiona, od Slovenije do Severne Makedonije. Zadnja distribuirana je epizoda broj 574.
Urednik Jasen Kundalić je u razgovoru na TV NOVA S 15. septembra izjavio da oni produžavaju sa izdavanjem i to na jeziku BHS (bosanski-hrvatkski-srpski), pri čemu prevod sa italijanskog rade u saradnji sa kolegama iz Hrvatske u stilu Briksija. Tom prilikom Kundalić je objasnio i da je Bunker najavio kraj proizvodnje novih epizoda “Alana Forda” još desetak godina ranije, kada je da bi sprečio da neko drugi produži njegovo životno delo navodno stavio takvu zabranu i u svoj testament.
