Граѓанските здруженија кои се борат против изградбата на рудникот Иловица во струмичкиот регион најавуваат протести, откако Управниот суд преку одлука за време на вонредна состојба ја врати можноста „Еуромакс Ресорсис“ сепак да го гради рудникот во близина на струмичките села Иловица и Штука. Во сабота, 20 јуни, со почеток во 11 часот ќе го организираат првиот протестен собир против одлуката на Судот во полза на концесионерот на рудникот за бакар и злато на планината Огражден. Тие велат дека нема да се откажат од својата борба против отворање на овој рудник.
„Воопшто немаме намера да седиме мирно и да чекаме што некој ќе ни пресуди за нашата иднина по одлуката на Управниот суд за рудникот Иловица“, се вели во соопштението до јавноста на здружението „Здрава Котлина“.
Најавите на струмичките еколошки здруженија за нови протести доаѓаат точно една година по серијата блокади на влезот на рудникот кај селото Штука, кои траеја 19 дена и резултираа со одлуката на Владата да го одбие барањето за издавање на дозвола за експлоатација на минерална суровина – бакар и злато на локалитетот „Иловица“, општина Босилово на ЕУРОМАКС Ресоурцес ДОО Скопје. Решението за одбивање на дозволата за Иловица Владата го донесе на 4 јули 2019 година, откако било утврдено дека од Еуромакс не ги доставиле сите потребни документи за екслоатација согласно Законот за минерални суровини.
Здружението „Здрава Котлина“ од Струмица, кое и овојпат се јавува како организатор на протестите смета дека и „Владата и Министерството за економија со право ја одземале конесијата на „Еуромакс Ресорсис“ согласно законите, но дека „ Управниот суд очигледно има намера ова да го поништи и сите нас да не осудат на бавна смрт“.
„Нема да дозволиме корумпирани судии за да си играат со судбината на 200 илјади граѓани во Југоисточна Македонија“, се вели, меѓу другото во соопштението на Здрава Котлина.
Струмичките активисти се револтирани од одлуката на Судот, со која одлуката за одземање на концесијата за рудникот Иловица беше вратена на повторно одлучување на Второстепената владина комисија. Тие најавуваат дека на последниот ден пред почетокот на предизборниот молк, до 13:00 часот, до Министерството за економија и Јавното правобранителство ќе достават материјали од правна природа и ќе објават документи за коруптивни врски на поединци од сите политички партии со канадската компанија „Еуромакс Рисоурсис“ во замена за политичко влијание во корист на отварање на рудникот.
„Ние рудникот го сопревме засекогаш и нема сила што ќе не натера да отстапиме од тоа. ‘Еуромакс Рисорсис’ се свесни за тоа, но преку судски заврзлами се обидуваат да искамчат што поголема ‘оштета’ од државата и така да се спасат. На крајот, ќе добијат шипинки“, смета Крум Велков, активист од „Спас за струмичката котлина“ и додава дека „секој обид за политикантско мешетарење врз грбот на отпорот против рудникот, на крајот ќе си ги искрши забите под Огражден“.
Управниот суд уште на 31 март годинава, во екот на кризата со епидемијата и за време на вонредна состојба донесе одлука со која ја поништува одлуката на Второстепената владина комисија врз основа на која беше раскинат договорот за концесија со Еуромакс. Но, јавноста за оваа одлука на судот дозна кон средината на мај, дури откако канадската компанија самата се пофали за тоа. За овој предмет во Управниот суд решавал судски совет во состав: Марта Телегравчиска – претседател на советот, Рамије Цара и м-р Ѓоко Живковски.
Откако јавноста бурно реагираше и по големиот притисок, претседателот на судот Бурим Сејдини објави соопштение во кое се вели дека судот донел вакво решение и истото е јавно достапно.
Судот го образложи одлучувањето по овој предмет за време на вонредна состојба со ставот дека се работи за предмет со итност и завзеде стојалиште дека Второстепената владина комисија најпрво требало да решава по претходно поднесеното барање од Еуромакс за спојување на двете концесии кои ги поседувале, па потоа да одлучува по барањето за дозвола за експлоатација на минерални суровини.
Локалното население од Струмица и околината две години се спротиставуваат со остри протести и барања до надлежните да нема рудник во овој земјоделски крај. Според нив, рудниците ќе ја уништат животната средина во овој крај и драстично ќе го намалат квалитетот на живот.
