Студија покажува дека оклопот на рак и јастог може да се користи за создавање на обновливи батерии

Фото: Mackenzie Cruz / Unsplash

Научници создадоа прототип на еколошка батерија составена од хитин и цинк која има 99,7% енергетска ефикасност и по 400 часа работа.

Според истражувањето за создавање на обновливи батерии, научниците сакаат да ја употребат хемиската материја што се наоѓа во оклопот на раковите и јастозите.

Светот се движи во насока на наоѓање на примена и решенија за зелена енергија и електрични возила, па и батериите што се користат за создавање на таа технологија треба да бидат еколошки.

На хемикалиите што се користат во конвенционалните батерии, како што е литиумот, потребни им се стотици или дури илјадници години да се разградат. Овие хемикалии често се и корозивни и запаливи. Во некои случаи батериите од потрошувачки гаџети имаат предизвикано пожари на места за отпад и рециклирање, а тие може да предизвикаат пожар и во авион.

Раковите, помалите ракчиња и јастозите имаат надворешни скелети изградени од клетки што содржат хитин – полисахарид што ги прави нивните оклопи цврсти и отпорни. Овој значаен материјал во природата е застапен во огромни количини, а го содржат и габите и инсектите, но обично се наоѓа како нуспроизвод од прехранбената индустрија.

Научниците долго време ги истражуваат различните примени на хитинот во биомедицинското инженерство, антиинфламаторни третмани и сега во електричното инженерство.

Преку хемиска обработка и додавање воден раствор на оцетна киселина, хитинот може да се синтетизира во цврста гел-мембрана и да се користи како електролит во батерија.

Тимот истражувачи кои работат на студијата направиле комбинација од цинк и хитински електролит, по што успеале да ја создадат обновливата батерија.

Батеријата има 99,7% енергетска ефикасност, дури и по 400 часа работа. Тоа значи дека тие може брзо да се полнат и празнат без истото да влијае врз нивниот перформанс.

Обновливите батерии не се запаливи и две третини од една батерија може да се разгради во почвата за само пет месеци и зад себе да остави рециклирачки цинк, сето тоа благодарение на микробната деградација.