Полупразна сала, бројни награди и долги говори го одбележаа синоќешното свечено затворање на 36. издание на Интернационалниот фестивал на филмска камера (ИФФК) „Браќа Манаки“ во Битола.
Наградата „Златна камера 300“ главното жири на фестивалот одлучи да му ја додели на Маќаш Ердели, кинематографот на филмот „Синот на Саул“, нова приказна за ужасите на холокаустот. „Сребрената камера 300“ отиде во рацете на Адам Аркапо за филмот „Магбет“, додека „Бронзената камера“ ја доби Матео Гусман, за филмот „Земја и сенка“.
Организаторите на фестивалот, и покрај најавите, синоќа се обидоа да го заобиколат скандалот со статуетката „Бона Деа“ за најдобар филм во програмата „Нов европски филм“. Откако дел од медиумите објавија дека статуетката не е римската божица, туку археолошки предмет со машки лик ископан во Хераклеја и се чува во малиот музеј во античкиот локалитет, а не во лондонскиот музеј, организаторите не ја покажаа статуетката на сцената.
За многумина ова беше изненадување бидејќи досегашната практика беше секоја од наградите да се донесе на сцената, без оглед дали некој од наградените е присутен да ја подигне или не.
На сцената излезе директорот на фестивалот, Димитар Николов, и изрази жалење што претставникот од Бугарија што требаше да ја додели оваа награда, починал пред само неколку дена. Инаку наградата за нов европски филм ја доби филмот „Овни“ во режија на Гримур Хаконарсон.
На свеченото затворање и добитниците на наградите и тие што ги доделуваат како да се подзабораваа со говорите, па се случуваше од преведувачката да бараат шанса да кажат по некој збор на големата сцена.
Особено интересен во говорот беше лауреатот Божидар-Бота Николиќ, кому му беше врачена наградата „Златна камера 300“ за животно дело. Признавајќи дека има трема, големиот кинематограф гласно размисли дека најдобро е да запее на сцената.
– Ако режисерот е диригент на оркестарот, тогаш кинематографот е прва виолина – рече Николиќ.
Вториот лауреат, Јаромир Шофр, упати порака до младите кинематографи да ги искористат новите технологии на дигитализација на филмовите затоа што тоа е еден начин тие да се зачуваат.
По церемонијата на доделување на наградите, малкумина останаа на проекцијата на кинеско-тајванскиот филм „Убиец“, кој се прикажуваше во чест на наградените.
