„За жал, камерите кога се случи грозоморното убиство не беа во функција и не можевме да сметаме на една ваква технолошки моќна алатка за разоткривањето на најтешкото кривично дело со кое сме се соочиле. Меѓутоа, со несебично залагање на сите припадници на Министерството за внатрешни работи, кои буквално деноноќно работеа на терен од моментот кога се случи убиството до моментот на откривањето на лицата што ги сомничиме за сторено кривично дело тероризам, успеавме да го решиме овој комплициран случај“, изјави министерката за внатрешни работи, Гордана Јанкуловска, на 7 мај 2012 година, при промоцијата на проектот „Безбеден град“.
Грозоморното убиство за кое зборува Јанкулоска е масакрот кај Смиљковско Езеро, се случи дваестина дена претходно, на 12 април, на Велики четврток, при што беа ликвидирани четири млади момчиња и средовечен рибар.
Едно од прашањата што јавноста ги адресираше до МВР, беше и тоа дали убијците биле уловени од камерите, кои веќе беа поставени на сите сообраќајници на излезите и на влезовите во главниот град.
Во една од снимките што денеска ги објави лидерот на опозицијата, Зоран Заев, можеше да се слушне разговор меѓу министерката за внатрешни работи, Гордана Јанкулоска, и директорот на Упрвата за безбедност и контраразузнавање, Сашо Мијалков, во кој двајцата зборуваат за промоцијата на проектот и за случајот „Монструм“.
Јанкулоска и Мијалков, според она што го објави Заев, тактизираат околу настанот на 7 мај, и го ставаат во контекст на, како што вели министерката, „другава работа“, односно убиството кај Смиљковци и на истрагата за откривање на сторителите.
Меѓу другото, Мијалков во разговорот вели дека „сакаат да дојдат и Израелците“, што е своевидна потврда дека проектот „Безбеден град“ бил направен во соработка со израелска компанија.
Мијалков: Ок
Јанкулоска: Е, па, добро, важи, за ова договорено.
Мијалков: Ајде.
Јанкулоска: Чекај сеа, и така си на линија, да те прашам. За ова што викаме за центаров, дали воопшто да го отвараме на 7 мај, ми е мене прашањето.
Мијалков: Е па, а, ај, ќе видиме. Колку сте спремни…
Јанкулоска: Знаеш зошто?
Мијалков: Оти сакаат да дојдат и Израелциве.
Јанкулоска: Не бе, за спремни мислам дека немаме проблем, него у контекст на другава работа, знаеш. Нели ние викаме „неаме снимки, неаме ова, неаме она“, а промовираме таков Центар.
Мијалков: Па добро, го отвараме после случкава, шо? До тогаш сме немале.
Јанкулоска: А бе, до тогаш сме немале, него, суштинска разлика е дали нешто до тогаш ќе завршиме со убиствово. Ако завршиме е полн погодок, знаеш.
Мијалков: Да, да, да.
Јанкулоска: Ама, ако не завршиме…
Мијалков: Не, не, не. Тоа…
Јанкулоска: Ај да видиме уште ден два, па ќе се договориме, важи?
Мијалков: Да, важи, важи, ај.
Јанкулоска: Да не прејудицираме сеа. Значи, мене ми беше таа грижа.
Мијалков: Важи.
Јанкулоска: Ок.
Мијалков: Ќе те барам на фиксен.
Јанкулоска: Важи, ајде, чао, чао.
(Овој разговор, според Заев, е воден на 30 април 2012 година.)
Телата на четирите момчиња и на средовечниот рибар беа најдени на 12 април 2012 година, на Велики четврток, околу 22.30 часот, на брегот на Смиљковско Езеро. Обдукцијата на телата утврди дека во нив било стрелано одблиску, со три типа оружје.
Во меѓувреме, полицијата мобилизираше голем број од своите припадници за да превенира ескалација на и онака напнатата атмосфера. Жителите на Радишани ги блокираа локалните улици, а беа оштетени неколку автомобили и дуќани.
Беше формиран и оперативен штаб, кој раководеше со операцијата за откривање и за апсење на сторителите на масакрот.
На 16 април, министерката за внатреши работи, Гордана Јанкулоска, потврди дека автомобилот, марка „опел омега“ со темноцрвена боја, што полицијата го нашла на 10 километри од местото на убиството, бил користен од извршителите.
Околу 1 мај, полицијата изведе обемна акција, под оперативно име „Монструм“, во која беа уапсени дел од обвинетите. Во операцијата учествуваа околу 800 припадници на МВР, од Бирото за јавна безбедност (БЈБ), како и од Упрвата за безбедност и контраразузнавање (УБК).
По речиси двегодишен судски процес и по неколкукратно одложување на објавувањето на пресудата, на 30 јуни минатата година, за масакрот кај Смиљковско Езеро, на доживотни казни затвор беа осудени Алил Демири, Африм Исмаиловиќ и Агим Исмаиловиќ за тероризам, како директни извршители на масакрот, а за планирање и за извршување, доживотен затвор добија Фејзи Азири, Хаки Азири и Сами Љута.
Првообвинетите Алил Демири и Агим Исмаиловиќ се сè уште во Косово, каде беа уапсени и осудени за поседување оружје. Македонските правосудни органи побараа нивна екстрадиција, од која засега нема ништо.
Пресудите за „Монструм“ предзивикаа жестоки протести на граѓани од албанската заедница, од кои дел беа одбележани со насилство, кое кулминираше со каменување на судот, а неколку полицајци беа повредени. Протестантите сметаа дека пресудата е неправедна и дека целиот случај „Монструм“ е монтиран.
