Αυτό που βεβαίως χωρίς πολλές παρατηρήσεις από προσεκτικούς κριτικούς μπορεί να αποκαλεσθεί καρδιά της Βαλκανικής Χερσονήσου, δηλαδή η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, το Κόσοβο και η Σερβία, τις προηγούμενες ημέρες πραγματικά βρέθηκε σε μία κατάσταση προ-εμφράγματος.
Αυτό έγινε ορατό και στην περίπτωση μιας φανταστικής αθλητικής επιτυχίας και συγκεκριμένα του ευρωπαϊκού τίτλου της ομάδας χάντμπολ „Βάρνταρ“, η οποία επιτυχία λόγω της φύσης των πραγμάτων πρέπει να εντυπωσιάζει και να συγκινεί, αλλά αντί γι΄αυτό, η αθλητική επιτυχία κατέπεσε στο βυθό του μίσους, το οποίο βυθό έσκαψε ένας μικρός μόνο αριθμός ατόμων.
Όπως και σχεδόν πάντα στο παρελθόν, όλα άρχισαν από τους πολιτικούς. Πρώτα ξεκίνησαν οι συλλήψεις στο Κόσοβο, όπου τα περισσότερα άτομα που ,,έλαβαν,, χειροπέδες ήταν Σέρβοι από το βορρά του Κοσόβου στον οποίο ζει κυρίως σερβικός πληθυσμός και ο πληθυσμός αυτός άρχισε να διαμαρτύρεται λέγοντας ότι λόγος γίνεται για εθνικιστικούς διωγμούς. Κάπου εκεί, η Σερβίδα Πρωθυπουργός Άνα Μπάρναμπιτς δήθεν έκανε κάποιες δηλώσεις „για κάποιους που ήρθαν από τα δάση“, και ο Κοσοβάρος Πρόεδρος Χάσιμ Τάτσι αποφάσισε να ταράξει λιγάκι την συμβολοσειρά του εθνικισμού και έτσι ως πολύ απογοητευμένος ζήτησε ή προνομιακή μεταχείριση του κράτους του οποίου (δεν)ηγείται ή ένωση με την Αλβανία, ενώ ταυτόχρονα σφύριζε με πείσμα και στην παλιά φλογέρα – ότι οι λύσεις στα προβλήματα της Σερβίας και του Κοσόβου μπορούν να βρεθούν μόνο με ανταλαγή εδαφών – δηλαδή το Κόσοβο να πάρει το τμήμα του Πρέσεβο, Μέντβεγκια και Μπουγιάνοβατς και να θυσιάσει το βορρά του.
Σ΄αυτό, από την άλλη πλευρά, αντέδρασε και ο Μακεδόνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας Στέβο Πεντάροβσκι, εντοπίζοντας τη γέννηση ενός μεγαλύτερου προβλήματος και δήλωσε ότι λόγος γίνεται για μια αναχρονιστική ιδέα, η οποία δεν ανήκει στον 21ο αιώνα. Σ΄αυτό „εξερράγη“ ο Σέρβος Υπουργός Αμύνης, Αλεξάνταρ Βούλιν, ο οποίος παρήγγειλε στον Πεντάροβσκι να κοιτάζει τη δουλειά του και να μην ανακατεύεται σε ξένες υποθέσεις, όταν πλέον στη δική του χώρα „λίγο τον ρωτάνε για το μέλλον“, και έπειτα και ότι εάν η οριοθέτηση του προκαλεί φρίκη, να ανακαλέσει την αναγνώριση του Κοσόβου ως ανεξάρτητο κράτος.
Ο ,,κεντροβαλκανικός λέβητας,, γρήγορα άρχισε να βράζει και δυστυχώς ξεχύλισε εκεί όπου κανείς δεν το περίμενε.
Αν δεν ακούγονταν τόσο ,,εύφλεκτα,, λόγια την προηγούμενη περίοδο, ίσως ο τίτλος του πρωταθλητή της ομάδας χάντμπολ „Βάρνταρ“ θα εορταζόταν με διαφορετικό τρόπο. Δε θα υπήρχαν όλα εκείνα τα συνθήματα για ,,θανάτους,, και ,,θαλάμους αερίων,, και όλα θα περνούσαν μόνο με έναν παθητικό, ,,αρχαιόπληκτο,, εθνικισμό.
Τέλος, όσο κάποιοι και να ισχυρίζονται ότι οι ομιλίες μίσους δεν ήταν μεγάλου βαθμού και αυτοί που τις παρήγαγαν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, όλοι αυτοί οι μισητές ΠΡΕΠΕΙ να σιωπήσουν και να τιμωρηθούν.
